If you believe it or not.. Vamos a la playa!

Ola amigos!

Vrijdagmiddag namen we bus richting het vliegveld van juliaca (stadje vlakbij puno) om er het kleinste vliegtuigje ooit te nemen. Na de middag kwamen we toe in Cusco waar we duidelijk het mooiste hotelletje in een maand tijd hadden geboekt. Een hele oude,gerenoveerde boerderij met authentieke binnenkoertjes. Hier voelden we ons meteen thuis! We trokken de stad in, op verkenning. Dit was duidelijk ook de mooiste stad in deze maand tijd! Kleine straatjes, kasseiweggetjes en honderden marktjes (wij in onze nopjes natuurlijk!) We schuimden al enkele marktjes af en konden niet weerstaan aan de goed verstopte starbucks, die we onderweg ontdekten! 'S avonds gingen we op zoek naar een indisch restaurantje dat we vonden in de lonely planet. Lekker was dat, zodanig lekker zelfs dat we er de avond nadien teruggingen! De volgende ochtend sliepen we wat langer en konden we gebruik maken van de lekker, ijskoude douche! Niet echt aan te raden bij deze temperaturen 's ochtends! Gelukkig werd het overdag weer warmer. De rest van de dag, rarara, zochten we nog meer marktjes op en wandelden we wat rond. Om 6 uur werden we verwacht in Sam travel, het bureau waarmee we onze tocht naar machu picchu zouden doen. We kregen er uitleg over wat er ons te wachten stond. De volgende ochtend, na alweer een ijskoude douche, werden we opgepikt om 6 uur! We dachten in groep te vertrekken maar bleven alleen met onze gids (waar we achteraf blij om waren). We reden de bergen in en stopten in een klein dorpje voor ontbijt. Een warm Quinoa sapje en patatjes met een eitje in pindasaus (we hadden onze twijfels over de hygiëne van zo een kraampje). Nele was niet zo fan waardoor Lotte lichtjes gedwongen werd alles op te drinken/eten. We reden nog wat verder tot we aan 1 van de vele meertjes beneden de berg kwamen. We werden gedropt en begonnen vol moed aan de tocht. Na enkele honderden meters beseften we dat dit met de hoogte nog niet zo simpel zou worden. We stopt af en toe eens en genoten van het uitzicht. In 3 uur tijd klommen we een 2000 tal meter omhoog tot de top, op 4200 meter. Al het gevloek, gezucht en gehijg verdween snel toen we bovenop de berg genoten van het prachtige uitzicht. In het dal hadden we uitzicht op verschillende meertjes en rondom ons lagen verschillende besneeuwde andespieken. Daarna konden we beginnen aan de 5 uur durende afdaling! Onze beentjes en teentjes hebben het geweten. We waren verbaasd te horen dat de bergvolkeren deze paadjes nog elke dag afleggen, en dat op hun slofjes, wij hadden er al lang gelegen!  Na veel bijna vallen,uitglijden,wegschuiven en slecht 1 keer echt vallen bereikten we 20 km verderop het eindpunt, de heilige vallei van de inca's. Hoe heilig ze was hebben we niet opgemerkt want we werden meteen in een busje gepropt om verderop te gaan eten en de trein te halen richting machu picchu. Na 2 uur op dit gezellige, gammele treintje bereikten we het stadje aguas calientes (warm water, stadje aan de voet van machu picchu). We besloten nog snel een lekker warme douche te nemen en kropen onder de wol.

De volgende dag moesten we er al om 4 uur uit om op tijd te zijn voor machu picchu! Helaas deden we de verschrikkelijke ontdekking dat onze kamer onder water stond en nele haar gerief nat was geworden, lotte had het hare strategischer geplaatst. Om 5 uur konden we uiteindelijk aanschuiven in de km lange rij voor de shuttle naar de machu picchu berg. We kwamen er aan voor zonsopgang en konden meteen binnen. We liepen er een paar uurtjes rond, trokken foto's, kusten met een lama, gaven commentaar op andere toeristen,genoten van het uitzicht en besloten dan weer terug te gaan. We trakteerden onze gids nog op een etentje om hem te bedanken en wachten op de trein terug richting cuzco. Ons plan om de volgende dag nog naar de zoutmijnen te gaan mislukte dus sliepen we wat langer uit en brachten we nog een halve dag door in de stad. Om half 5 hadden we onze eerste vlucht terug naar de hoofdstad Lima. Van daaruit werden het enkele saaie en langdurende dagen.

In lima werden we nog opgewacht door iemand van het vrijwilligerswerk om afscheid te nemen. Onze volgende vlucht was pas om half 1 's nachts dus we hadden nog wel wat tijd. Eens op die vlucht probeerden we nog wat te slapen maar dat was moeilijker dan gedacht aangezien ze in het midden van de nacht nog met eten rondkwamen. Om half 7 's ochtends kwamen we dan toe in Houston. Daar zochten we een bus naar de stad, die uiteindelijk doodsaai was en er geen klop te beleven viel. Maarja, dat hebben we dan ook weer gezien. Om 5 uur stapten we weer op het vliegtuig om rond 9 uur aan te komen in amsterdam. Helaas werd dit ook weer een slapeloze nacht ondanks dat we een rij voor ons 2 hadden. Eens in amsterdam kropen we nog op de 3 uur durende trein richting brussel, die overvol zat met tomorrowlandgangers. Na 40 uur onderweg geweest te zijn met slecht 4 uurtjes slaap konden we dit wel missen. In Brussel stond Michiel ons op te wachten en konden we beginnen terugblikken op onze fantastische reis. (Zelfs dit was een serieuze beproeving na zo weinig geslapen te hebben).

De komende dagen houden we een ultra zomerslaap, want we vertrekken alweer op scoutskamp!

Peru, het was ons een genoegen :)