Life begins at the end of your comfort zone!

Heyhey!

​Hier ben ik weer. Met enige fierheid kan ik zeggen dat we de jungle hebben overleefd. Waar zal ik beginnen! Op maandag avond namen we de nachtbus richting Lago agrio, een stadje uit de grond gestampt midden in het regenwoud speciaal voor de oliewinning. Niet de meest fantastische nacht van ons leven dankzij de koude en onverharde wegen van de Andes, maar we maakten onszelf  wijs dat het, het allemaal waard was. In de vroege ochtend kwamen we aan in het stadje waar we nog eens twee uur mochten wachten op onze volgende bus. Die bracht ons verder de jungle in voor drie uur, om vandaar nog eens een kano te nemen voor 2 uur. De kanotocht naar onze lodge maakte alle saaie bustochten meteen goed! We keken met volle verwondering naar reuze blauwe vlinders, spotten onze eerste familie aapjes en kregen een heerlijke tropische regenbui over ons heen. Gesjellig! Eens aangekomen in onze lodge zagen we ook daar dat het goed was. Vijf rieten hutten op palen in het water, met hier en daar een hangmat, volledig afgezonderd van de buitenwereld met enkel jungle geluiden op de achtergrond, zalig! We genoten nog wat van de heerlijke junglewarmte en verzamelden ons gerief voor de nachtwandeling. We vertrokken met de kano richting Lago grande waar we een stop maakten om roze dolfijnen te spotten en een duik te nemen bij zonsondergang. Daarvoor moet je eerst wel even al je verstand op nul zetten aangezien het daar vol zat met kaaimannen, anaconda's en piranha's. Zo gezegd zo gedaan! Nele was er niet zo happig op dus besloot ze eerst maar eens te kijken of ik niet levend verscheurd werd. Na een plons in het warme water gingen we verder het regenwoud in op zoek naar nachtdiertjes. Van reuze sprinkhanen, boomkikkers en stinkbugs tot schorpioen spinnen en tarantula's, we zagen ze allemaal. Ik zette mijn leven op het spel door de tarantula over mijn hand te laten lopen (mopje, ze zijn niet gevaarlijk, alleen maar super harig en goor). Na een uurtje begon alles te jeuken bij de gedachte van al die beestjes dus keerden we terug naar de lodge. Vanop ons bootje genoten we van de mooiste sterren hemel (inclusief planeten) op aarde! We aten nog een heerlijk diner en speelden een kaartspel bij kaarslicht met twee Duitsers en een amerikaan/ecuadoriaan die we hadden leren kennen. Beginnersgeluk of niet, we maakten hun zwaar af! We baanden onze weg door het donker (er waren slechts een paar uur elektriciteit per dag, dankzij de zonnepanelen) en kropen in onze zwaar beveiligde bedjes (lees als muskietennetten). Ik moest duidelijk even wennen aan de dierengeluiden en deed dus geen oog dicht, pel daaraantegen had daar minder problemen mee.

De volgende ochtend namen we een lekker koud doucheke en maakten we ons klaar om naar de stammen te gaan. Vaak vinden we dit het minder leuke

deel van tours, omdat we het gevoel hebben dat het opgezet spel is, maar nog voor we hier iets van zeiden tegen onze touroperator verzekerde hij ons dat er een eerlijke samenwerking is tussen de ecolodges en de stammen. Onderweg spotten we in onze kano nog enkele apen en luiaards. We bezochten eerst een dorpje waar we maniokbrood leerden maken, rechtstreeks van de plant tot op het bord. Daarna spraken we af met de shaman (shamaman volgens pel) die ons meer leerde over de plaatselijke rituelen van ayahuasca. We oefenden hoe we prooien kunnen doodschieten met een blaaspijp en werden geschminkt met natuurlijke verf uit een vrucht. Op de terugweg gingen we nog naar de grootste boom van het woud, waar het noodlot toesloeg voor pel. Ze keerde terug met welgeteld 50 insectenbeten. In de namiddag chillden we nog wat in de hangmatten vooraleer we weer op avontuur gingen. We kregen weer de kans op te zwemmen en eens de zon onder was gingen we op zoek naar kaaimannen. Wanneer je schijnt met je zaklamp over het water zie je de rode oogjes verschijnen. We zagen een baby en een gigantische kaaiman vanop een halve meter afstand. Best creepy! In het terugvaren kregen we nog een gigantische regenbui over ons heen wat het alleen maar machtiger maakte. Je moest ons daar zien zitten, verstopt onder onze poncho in het donker, met een lach tot aan onze oren. Onze avond eindigde alweer met een gezellig kaartspel dat wij helaas, toevallig, verloren. We spotten ook nog enkele nachtelijke brulkikkers naast onze hutten.

​Donderdag was onze laatste dag dus trokken we erop uit om een tocht te doen door het woud. We leerden superveel bij over allerlei medicinale planten, rookten natuurlijke sigaretten, gingen bijna onder in drijfzand en aten mieren (jaja, je leest het goed, ze smaakten naar citroen). We zagen nog soorten apen en gifkikkers en maakten kennis met verschillende vogelgeluiden. In de namiddag gingen we nog piranha vissen, wat best spannend bleek te zijn. Met een beetje geduld vingen we een gigantisch beest met nog gigantischere tanden. Op de terugweg hadden we het geluk om een anaconda te strikken. En ook 's avonds wanneer we nog op zoek gingen vonden we nog een soort boa.

​Dit was zeker en vast één van de prachtigste, coolste, zotste en meest onbeschrijfbare dingen die we ooit gedaan hebben.

​De laatste ochtend stond onze wekker al vroeg want we zouden nog naar de zonsopgang gaan. Het was jammer genoeg een beetje bewolkt waardoor we maar een halve zonsopgang hadden maar dat maakte het niet minder mooi! Na het ontbijt keerden we terug naar de plaats waar de bus ons kwam oppikken voor een laaange rit. Na de redelijk hobbelige rit, met alweer fantastische uitzichten kwamen we terug in ons hostel in Quito. Blijkbaar had een beest uit de jungle besloten om in onze rugzak te kruipen. Wanneer ik de rugzak had neergezet moet dat beest er uitgevallen zijn net op de plaats waar ik ging neerzitten, met als gevolg dat ik dus een enorme steek kreeg. Na enig opzoekingswerk constateerde de eigenaar van het hostel dat het zou gaan om een baby schorpioen. Typisch, vier dagen in de jungle overleven en hier terugkomen en prijs hebben. Pel vond het natuurlijk weer hilarisch, maar ik toch net iets minder! Al bij al, ging het met een laagje zalf nog snel voorbij!

​Vandaag gingen we naar de grootste markt van zuid-Amerika (Topdag voor ons) waar we afspraken met de duitsers. We slenterden de hele dag rond en hadden het natuurlijk naar onze zin. Morgen moeten we alweer vroeg uit de veren want we vliegen naar de kust!

​Tot binnenkort! Xx

​

​

​

​